Leven in de ghetto, crazy sickness en de kerk

Een paar weken geleden kon ik het niet geloven, dat Puerto Cabezas een gevaarlijke stad was. De mensen zijn zo vriendelijk en de sociale controle is erg goed, de buurman vraagt bijvoorbeeld altijd waar ik heen ga. Maar de sfeer in Puerto is naar mijn idee iets grimmiger geworden. Er waren 2 weken geleden al een iphone en een ipod gestolen, en vrijdagnacht is er een laptop gestolen en mijn telefoon. Mijn telefoon is in huis, uit mijn tas gestolen. De dieven zijn wel heel dom want ze waren mijn creditcard vergeten mee te nemen, die lag naast mijn telefoon. Daar heb ik wel geluk mee gehad dus. Ik vertelde nog dat ik in Nederland heel vaak dingen kwijt raak, maar dat ze op een of andere manier altijd terecht komen. Nou dat gebeurt dus niet alleen in Nederland!

Via mijn goede buren vrienden kwam ik terecht bij Karla van de meubelmakerij 2 huizen verder op. Ze wilde met mij praten. ik had op dat moment nog geen idee dat het over mijn telefoon ging, en dacht dat het buurmeisje gewoon wilde chillen. Dus ik ging met Fay en onze rum-fresca op weg naar de buurvrouw. Ze deed echt heel erg geheimzinnig dus ik vond het ontzettend spannend. Ze vroeg meteen waar mijn telefoon was en hoe hij er uit zag. Vervolgens vertelde ze dat ze hem gezien had in een huis bij de broer van een vriendin van haar. Toen ze naar de foto's keken herkende ze mij meteen. Ze mocht hem alleen niet meenemen want hij was van ene Henry, die had hem gestolen. Alleen niemand wist wie Henry was. Tijdens het verhaal liep ze steeds naar buiten als ze iets hoorde want ze wilde niet met ons gezien worden, dan kon zij als verklikker in de problemen komen. Ik voelde me net 'Ze'tje' uit 'City of god', een echte gangster, haha.

We hadden afgesproken dat Karla de volgende dag ging uitzoeken wie die Henry was om te vragen of we de telefoon konden terug kopen. De politie is hier blijkbaar heel erg corrupt, en doet niks zonder geld. De volgende dag was het duidelijk dat Henry de telefoon niet wilde verkopen, maar de buren weten wel waar de gestolen spullen liggen en waar hij woont. We gaan nu dus een vriend van de buren die politie is betalen om een inval te doen met de 4 mensen die iets kwijt zijn. Dat kost 50 dollar, wat hier echt heel veel waard is. Maar voor 12,50 pp wil ik het risico wel nemen. Dus vanmiddag ga ik de buurman betalen. Ik ben benieuwd.

Er zijn hier de laatste tijd ook nog 3 mensen neergestoken met machetes vanwege de verkiezingen. Dus mama, wees niet bang, het gaat hier allemaal prima. Gelukkig is de sociale controle erg goed en hebben we hele lieve buren. Over de verkiezingen gesproken, dat gaat wel wat anders dan in Nederland. De mensen gaan letterlijk de straat op om te laten zien voor welke partij ze zijn. Yatama is een Miskito partij en de meeste mensen hier in Puerto Cabezas zijn voor deze partij, maar bij de regionale verkiezingen doen ook de sandinisten mee. De sandinisten zijn lid van dezelfde partij als Ortega, de president. Hier in Puerto hebben de mensen een hekel aan Ortega, dit omdat hij hier een keer een koe van een arme boer heeft doodgemaakt ofzo, en hij haat Miskito's. Uiteindelijk hadden de sandinisten gewonnen maar omdat iedereen dacht dat er gefraudeerd was (dat denken ze ook bij de nationale verkiezingen) ging iedereen weer de straat op. Verkiezingen zijn hier blijkbaar erg belangrijk. Zo belangrijk dat er mensen neergestoken worden. Dat vind ik best heftig. Is toch wel anders dan de appels en tomaten die we in Nederland op het station uitgedeeld krijgen.

Als de mensen hier doodgaan worden eerst hun ogen en ingewanden uit het lichaam gehaald. Ook worden de borsten, de testikels en de tong er af gesneden. Daarna wordt het verkocht aan het ziekenhuis. Tenminste, dat zegt Chino. Dus ik ben niet van plan hier dood te gaan. Wel heb ik in de discotheek al een keer bijna een asbak tegen mijn hoofd aan gehad en een bierdouche met glas gehad. Spannend hoor.

Wat ik nog helemaal niet verteld heb is het verhaal over "Crazy sickness" (grisi sickness in Miskito). Crazy sickness is een ziekte die alleen hier aan de oostkust van Nicaragua voorkomt. Je kan het krijgen door 'black magic' en vaak hebben alleen vrouwen het. Ze zien dan de duivel die hun komt verkrachten of een man op een paard met een beker met bloed. Heel geloofwaardig allemaal, maarja volgens Chino kan ik het waarschijnlijk toch niet krijgen omdat ik heel enthousiast ben en mensen mij toch niet willen betoveren met black magic. Dus dat is weer een hele geruststelling, ik zag het toch niet echt zitten om verkracht te worden door de duivel.

Aron en ik zijn ook met Chino naar de kerk geweest, dat was heel saai. 3 uur lang met onze brakke hoofden naar Miskito luisteren is best slaapverwekkend, we verstonden er niks van. Aron viel zelfs even staand in slaap. Wat grappig is is dat Chino geen varken eet vanwege zijn geloof maar hij eet wel ham. Hij en zijn vrouw dachten namelijk dat dat ham van kip gemaakt wordt. Nu zegt hij dat ham het schoonste deel van een varken is dus dat dat wel mag haha. De vrouw van Chino, Shaika heeft nog een armbandje voor me gemaakt omdat we ze hadden uitgenodigd voor ons bbq-feestje. Dat was heel leuk en lekker! Ik heb wel 100 garnalen gegeten en Mike gaf Aron 50 euro als hij een vissenoog at. Topavond.

Verder zijn de weekenden hier fantastisch, de zee is zo warm dat het gewoon voelt alsof je in bad gaat. Ook zijn we bezig met het regelen van een vakantie naar Corn island in de paasweek, dat heet hier 'Semana santa'. Daar heb je een wit strand en een blauwe zee, een echt paradijs dus. Dan nog een weekje Puerto en dan op naar de jungle! We zijn op de helft van de bouwweken dus er staat al bijna een hele school, dat gaat zo snel! Wel is een van de Nicaraguaanse voormannen een beetje verliefd op mij, dat is best irritant. Hij heeft gewoon een vrouw en kinderen, zelfs een baby. Maar volgens hem mag het gewoon van zijn vrouw, heel raar en stom.

Iedereen vraagt trouwens ook aan mij of ik getrouwd ben of of ik kinderen heb. Dat is hier heel normaal op mijn leeftijd dus ze vinden het best gek dat ik dat niet heb. Met filmen gaat alles top, de voortgangsfilmpjes lopen goed door en we zijn al best ver met de docu's. Dinsdag hebben we weer met Mercia afgesproken om te filmen en van de week hebben we 10 taxi chauffeurs gevraagd om naast hun taxi te staan. Dat leverde aardig wat leuke schotjes op. Bijna iedereen is hier taxi chauffeur dus dat was erg goed te doen. Ook zijn we naar het zwangerenhuis geweest waar zwangere vrouwen uit de kleine dorpjes wonen omdat ze niet in hun eigen dorp kunnen bevallen. We hebben 10 vrouwen op een rijtje gezet en ook dat was een erg leuk shot. Vervolgens hebben we 3 grote flessen Fresca gekocht om uit te delen als bedankje, en daar waren de zwangere vrouwen (meisjes) heel erg blij mee!

Ik ben blij dat bij jullie de zon ook weer schijnt, de eerste terrasfoto's zagen er goed uit! Fijn dat het weer lente wordt. Nou dat was het weer voor nu, ik ben dus niet te bereiken op mijn telefoon maar wie weet van de week wel weer. Liefs, adios, aisabe, Pascalle